سه حالت اول ماده عبارت است از جامد، مایع و گاز که ماده از یک حالت به حالت بعد با اضافه کردن انرژی (اغلب به صورت گرما) تبدیل میشود. به عنوان مثال، حالت "جامد" آب یخ است و با افزودن گرما (انرژی) به آب تبدیل و آب با افزودن گرمای بیشتری تبخیر می شود. پلاسما بعد از حالت گاز با اضافه کردن انرژی بیشتر بوجود می آید. هنگامی که به مولکول های گاز به بیش از پتانسیل یونیزاسیون خود انرژی داده می شوند، الکترون ها قادر به فرار از ابر الکترون می شوند. این کار به ایجاد جفت یونهای با بار مثبت و الکترونهای با بار منفی منجر می شود.

 

برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیلک کنید.       

 ذرات باردار در یک پلاسما نه تنها با میدان الکترومغناطیسی موضعی برهم‌کنش می‌کنند بلکه حرکت این بارها می‌تواند میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی ایجاد کند. به طور کلی، پلاسما به وسیله دو عامل، چگالی تعداد الکترون(n) و دما (T) طبقه بندی می شود. . تراکم تعداد الکترون ها به تعداد مولکول هایی که یونیزه شده اند (یک یا چند الکترون را از دست داده اند) نسبت به تعداد گازهای خنثی اشاره دارد. "دمای پلاسما" کمی گیج کننده است و به نظر نمی رسد که آیا پلاسما گرم یا سرد است، بلکه به انرژی (در واحدev ) الکترون های آزاد است. اگر مولکول های گاز خنثی به مراتب بیشتر از مولکول های گاز یونیزه شده باشد، پلاسما را سرد گویند، اما هنوز هم الکترون های پر انرژی و در نتیجه دمای پلاسمای بسیار بالا است. جالب این است که پلاسما ممکن است درعین حال دارای چندین دماباشد که این حالت باتوجه به اینکه میزان برخوردبین خود یونها یا خود الکترونها از میزان برخوردهای بین یک یون و یک الکترون بیشتراست می‌تواند پیش بیاید.

پلاسما از نظر چگالی دو دسته اند پلاسماهایی که در خلاء تولید میشوند موسوم به پلاسماهای low pressure و دسته ی دوم پلاسماهایی هستند که در فشار اتمسفریک تولید میشوند که اصطلاحا پلاسماهای atmospheric pressure نام دارند. 

پلاسما از نظر دما هم سه دسته اند. بسیار داغ مثل محیط داخل یک ستاره و یا پلاسمای داغ مثل پلاسمایی که در توکامک تولید میشوند و دسته سوم پلاسماهای سردند که ما به پلاسمای صنعتی آنها را میشناسیم و نقش مهم و کاربردی در زندگی امروز بشر دارند

از آنجا که بخش بزرگی از جرم قابل مشاهدهٔ عالم، ستارگان با دماهای بسیار زیاد هستند، امکان وجود ماده به صورت‌های جامد و مایع در این اجرام منتفی است. از سوی دیگر گاز نیز، به دلیل این حرارت بسیار زیاد، تبدیل به یک توده یونیزه شده و به صورت مخلوطی از یون‌های مثبت(هسته اتم ها) یون‌های منفی (الکترون ها) و ذرات خنثی در می آید. در این توده، به دلیل وجود نیروهای الکتریکی که بسیار قوی تر از نیروی گرانشی است ذرات بر روی هم تأثیر زیادی می‌گذارند. به طوری که حرکت بخشی از این توده، باعث تغییر در وضعیت حرکت و انرژیِ بخش‌های دیگر می‌شود که به این پدیده، اثر جمعی گفته شده، و هر گاه گاز به شدت یونیزه شده دارای این خاصیت باشد، پلاسما نامیده می‌شود و این بدین معنی است که بخش غالب ماده قابل مشاهده جهان، پلاسما است.

چند مورد از پلاسما که ما روزانه باآن سروکار داریم عبارت است از: جرقه رعدوبرق، تابش ملایم شفق قطبی، گازهادی داخل یک لامپ فلورسنت، چراغ نئون و یونش مختصری که در گازهای خروجی موشک دیده می‌شود.

گونه های فعال شیمیایی می توانند توسط پلاسما تولید شوند اگر شرایط مناسب برای تولید پلاسما انتخاب شده و گازهای مناسب انتخاب شوند. هنر متخصصین پلاسمای صنعتی در انتخاب گازها و طراحی سیستم ها برای به حداکثر رساندن تولید این گونه های شیمیایی فعال و مهندسی آنها برای بکارگیری در صنعت می باشد.